ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

มรดก

ความหมายทั่วไปคือสิ่งซึ่งตกทอด อาจเป็นทรัพย์สินคุณค่าทางสังคมแม้แต่หนี้สินหรือความรับผิดก็ได้

ความหมายเฉพาะมรดก หมายถึง ทรัพย์สิน และความรับผิดชอบของบุคคล ซึ่งมีอยู่เวลาตาย และตกทอดแก่ทายาท หรือผู้รับมรดก ถ้าไม่มีผู้รับก็ให้ตกแก่แผ่นดิน ตามหลักทรัพย์สินที่จะตกทอดเป็นมรดกนั้นต้องเป็นของเอกชน ส่วนการตกทอดอย่างไรนั้น ย่อมเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของแต่ละสังคมในประเทศไทย มีกฎหมายว่าด้วยเรื่องนี้โดยเฉพาะเรียกว่า กฎหมายมรดก

กฎหมายว่าด้วยมรดกนั้น ปรากฎเป็นลายลักษณ์อักษรตั้งแต่สมัยโบราณเป็นต้นมา ผู้มีสิทธิได้รับมรดกได้แก่ ลูกหลานของผู้ตายเหมือนสมัยนี้ ถ้าไม่มีลูกหลานจึงให้ตกได้แก่ผู้มีบุญคุณ  น่าสังเกตว่าการกำหนดตัวผู้มีสิทธิรับมรดก ของประเทศต่าง ๆ ไม่ได้ทิ้งหลักกฎหมายโรมันเลย

การรับมรดกตามกฎหมายไทยมีมาแต่โบราณกาล ปรากฏในกฎหมายตั้งแต่สมัยพระเจ้ามังรายแห่งลานนา และสมัยพ่อขุนรามคำแหงแห่งกรุงสุโขทัย การแบ่งปันมรดกในสมัยลานนานั้นคือ เอาคำสั่งของผู้ตายเป็นสำคัญ ถ้าผู้ตายไม่ได้สั่งไวัจึงให้มรดกได้แก่ลูกเมียของผู้ตาย

มรดกตามกฎหมายระบบใหม่ตามแบบตะวันตก ซึ่งไทยได้จัดทำขึ้นในสมัยรัชกาลที่ห้า ลักษณะมรดกบัญญัติไว้ในบรรพ 6 หรือตอนที่ 6 ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>